دپارتمان صادرات لبنیات کالبر

   فهرست مطالب

1. معرفی
2. شیر UHT چیست؟
3. شیر پاستوریزه چیست؟
4. طعم و مزه
5. محتوای غذایی
6. ماندگاری (تاریخ مصرف)
7. روش های تولید
8. اثرات زیست محیطی
9. در دسترس بودن و هزینه
10. قابلیت هضم
11. آشپزی و پخت
12. شرایط نگه داری
13. ملاحظات بهداشتی
14. نتیجه گیری

   معرفی

در بازار لبنیات امروزی، مصرف کنندگان طیف وسیعی از گزینه های شیر را برای انتخاب دارند. در میان آنها، شیر UHT (فرا دما) و شیر پاستوریزه به عنوان گزینه های محبوب هستند. هر کدام از این نوع شیر تحت یک روش فرآوری مجزا قرار می گیرند که در نتیجه طعم ها، ارزش غذایی و ماندگاری متفاوتی دارند.

   شیر استریلیزه چیست؟

شیر فرادما یا استریل که به عنوان شیر با عمر طولانی نیز شناخته می شود، تحت یک فرآیند پاستوریزاسیون ویژه قرار می گیرد که در آن برای مدت کوتاهی تا دمای بسیار بالا گرم می شود و به طور موثر باکتری های مضر را از بین می برد. در صنعت، به طور معمول شیر را در دمای 135 درجه سانتیگراد به مدت 5 ثانیه حرارت می‌دهند.  این فرآیند نه تنها عمر مفید آن را افزایش می دهد، بلکه اجازه می دهد تا آن را تا زمانی که باز شود در دمای اتاق نگهداری کنید. شیر فرادما اغلب به دلیل راحتی و مناسب بودن برای مناطقی که یخچال ندارند مورد پسند است. لازم به ذکر است که شرکت لبنیات کالبر یکی از تولید کننده های بزرگ شیر استریلیزه میباشد که در دو حجم 200 سی سی و یک لیتری شیر های کم چرب، نیم چرب و پر چرب را تولید و به کشورهای عراق، افغانستان، پاکستان، امارات و غیره صادر میکند.

شیر پاستوریزه چیست؟

از سوی دیگر، شیر پاستوریزه تحت عملیات حرارتی ملایم تری قرار می گیرد تا باکتری های مضر را از بین ببرد و در عین حال طعم و محتوای غذایی خود را حفظ کند. در صنعت، به طور معمول شیر را در دمای ۷۲ درجه سانتیگراد به مدت ۱۵ ثانیه حرارت می‌دهند. این شیر معمولاً در یخچال نگهداری می شود و باید در مدت معینی مصرف شود. هدف پاستوریزاسیون ایجاد تعادل بین ایمنی و حفظ خواص ذاتی شیر است. 

   طعم و مزه

وقتی صحبت از طعم و مزه می شود، شیر پاستوریزه در مقایسه با شیر استریل طعم خامه ای و طبیعی تری دارد. عملیات حرارتی کمتر پاستوریزاسیون به شیر اجازه می دهد تا طعم اصلی خود را بیشتر حفظ کند و برای کسانی که طعم اصیل شیر را درک می کنند، انتخابی ارجح است.

   محتوای غذایی

از نظر محتوای مغذی، هم شیر استریلیزه و هم شیر پاستوریزه منابع غنی از مواد مغذی ضروری مانند کلسیم، ویتامین D و پروتئین هستند. با این حال، به دلیل گرمای بالاتری که در پردازش UHT وجود دارد، ممکن است کاهش جزئی در برخی ویتامین‌های حساس به حرارت وجود داشته باشد. شیر پاستوریزه با پردازش ملایم‌تر خود، این مواد مغذی ظریف را حفظ می‌کند.

ماندگاری

یکی از مزایای کلیدی شیر UHT ماندگاری قابل توجه آن است.  دمای بالا باکتری ها و آنزیم های بیشتری را از بین می برد و در نتیجه شیر را می توان برای ماه ها بدون یخچال نگهداری کرد. شیر پاستوریزه در عین حال که ماندگاری خوبی دارد، نیاز به یخچال دارد و تاریخ مصرف کوتاه تری دارد. شیر استریلیزه را میتوان در دمای محیط به مدت 4 الی 6 ماه نگهداری کرد. ولی پس از باز شدن بسته بندی آن، حتما باید در یخچال نگهداری شود و حداکثر در مدت 5 روز مصرف شود. زمان دقیق ماندگاری شیر استریل روی بسته بندی آن درج شده است.

   روش های تولید

تمایز اولیه بین استریل و شیر پاستوریزه در روش های فرآوری آنها نهفته است. شیر فرادما برای مدت کوتاه تری در معرض دمای بالاتر قرار می گیرد، در حالی که شیر پاستوریزه تحت عملیات حرارتی ملایم تری قرار می گیرد. این تفاوت در فرآوری نه تنها بر طعم و محتوای غذایی بلکه بر کیفیت و ویژگی های کلی شیر نیز تأثیر می گذارد.

   اثرات زیست محیطی

از منظر زیست محیطی، شیر UHT به دلیل ماندگاری طولانی و کاهش نیاز به یخچال در طول نگهداری و حمل و نقل، عموماً دارای ردپای کربن کمتری است. شیر پاستوریزه، در حالی که هنوز یک گزینه نسبتا دوستدار محیط زیست است، ممکن است به دلیل ماندگاری کوتاهتر و نیازهای یخچالی، اثرات زیست محیطی کمی بالاتری داشته باشد.

   در دسترس بودن و هزینه

هم شیر استریلیزه و هم شیر پاستوریزه به طور گسترده در اکثر فروشگاه های مواد غذایی موجود است. با این حال، شیر استریل شده ممکن است در مناطقی با دسترسی محدود به یخچال، بیشتر در دسترس باشد. از نظر هزینه، شیر UHT اغلب به دلیل ماندگاری طولانی تر و راحتی، قیمت کمی بالاتری دارد.

   قابلیت هضم

برخی از افراد ممکن است شیر UHT را به دلیل روند تولید با دمای بالا که آنزیم‌های خاصی را تجزیه می‌کند، راحت‌تر هضم کنند. از طرفی شیر پاستوریزه، با روند تولید ملایم‌تر خود، ممکن است برای سایرین برای دستگاه گوارش مناسب باشد. ترجیحات و حساسیت های شخصی در تعیین اینکه کدام نوع شیر برای نیازهای گوارشی فردی مناسب تر است، نقش دارد.

آشپزی و پخت

وقتی صحبت از پخت و پز یا آشپزی به میان می آید، شیر پاستوریزه و فرادما را می توان به جای هم در اکثر دستور العمل ها استفاده کرد. با این حال، به دلیل کمی تغییر طعم و بافت، برخی از آشپزها و نانوایان ممکن است نتایج بدست آمده با شیر پاستوریزه را ترجیح دهند، به خصوص در دستور العمل هایی که طعم شیر در آنها مهم است.

   شرایط نگه داری

فاکتور راحتی برای بسیاری از مصرف کنندگان قابل توجه است. بسته بندی: پاکت اسپتیک از چندین لایه، از جمله یک لایه محافظ بیرونی، یک لایه مانع برای جلوگیری از ورود عناصر خارجی، یک لایه داخلی برای تماس مستقیم شیر و یک مهر و موم آسپتیک برای حفظ استریل تشکیل شده است. توانایی شیر استریلیزه برای نگهداری در دمای اتاق تا زمان باز شدن، سطحی از انعطاف پذیری را فراهم می کند که با ویژگی های شیر پاستوریزه نمی تواند مطابقت داشته باشد. این ویژگی شیر UHT را به گزینه ای جذاب برای مسافران، دانشجویان و کسانی که دسترسی محدود به یخچال دارند تبدیل می کند.

   ملاحظات بهداشتی

از نظر ملاحظات بهداشتی، هم شیر UHT و هم شیر پاستوریزه برای اکثر افراد گزینه های ایمن و مغذیی هستند. انتخاب بین این دو تا حد زیادی به ترجیحات شخصی، محدودیت های غذایی و نیازهای سلامت فردی بستگی دارد.

بیشتر بخوانیم:  آشنایی با دنیای آب میوه ها: آبمیوه ها و نوشیدنی های میوه ای بدون گاز

   نتیجه

در بحث شیر استریل در مقابل شیر پاستوریزه، برنده قطعی وجود ندارد. هر نوع شیر مجموعه ای از مزایا و معایب خاص خود را ارائه می دهد که مطابق با ترجیحات و سبک زندگی متفاوت است.

برای ارتباط با دپارتمان صادرات لبنی کالبر به بخش ارتباط با ما مراجعه کنید.